هرکه خورد مال قجر کنجدی...شب بخوابد،صبح بدهد سنجدی

قلیان که قل قل مکند...صداش منه شنگول مکند

آبش که آب رحمته...دودش که دود جنته

مثل قلی بی زحمته

قلیان انیس جان بود...هر دردی را درمان بود

تنباکو را نم مکنم...آتش دورش جمع مکنم

هرکی نکشد، الهی آواره بشد...